Verslag trainingsweekend Arena 1&2 Doornspijk

Ook dit jaar stond er, traditiegetrouw en ter voorbereiding op de a.s. competitie, weer het beroemde, of zo u wilt, beruchte trainingskamp van Arena 1 en 2 op het programma. Plaats van handeling:  Groepsaccommodatie ’t Campvelt te Doornspijk, van vrijdag 20 t/m zondag 22 augustus 2010,  met op zaterdag de uitwijk (om maar in korfbaltermen te blijven) naar het veld van KV Huizen.

 Hieronder volgt, per dag,  een verslag van onze ervaringen en gebeurtenissen.

Vrijdag 20-8-2010:

Vrijdagmiddag waren reeds twee verkenners, in de personen van Bert v.d. L (alias “Girafororix”” ) en Hans P. ( alias “Bromsnoroforix”) afgereisd naar ons onderkomen, teneinde e.e.a. te inspecteren en in gereedheid te brengen, in afwachting van de komst van onze jongens en meisjes.

Wij werden vriendelijk welkom geheten door de eigenaresse, die vervolgens een korte rondleiding gaf door het groepsverblijf en ons nog even wees op een aantal praktische zaken. Zij wenste ons hierna een prettig verblijf en drukte ons  bij haar vertrek nog even goed op ons hart, dat het na 23.00 uur ABSOLUUT STIL moest zijn, ivm wat omwonenden die erg op hun rust gesteld waren!! Uiteraard beloofden wij dat zeer plechtig en voegden er nog even fijntjes aan toe, dat de groep bestond uit louter (jong) volwassenen; “Nee hoor, wij kennen onze verantwoordelijkheid, dus van ons zult u absoluut geen last hebben! “ Nadat vervolgens alle meegebrachte eet- en drinkwaar in de daarvoor bestemde (koel) kasten was gezet, kwamen rond 20.45 uur de eerste spelers aan.  Nadat iedereen zich had geïnstalleerd was het tijd voor de inmiddels beroemde Pubquiz. Vijf groepjes van 4 personen streden om de titel van “De Groep Met De Beste Algemene Ontwikkeling”. Deze titel werd uiteindelijk in de wacht gesleept door de groep met de naam “Daar komen wij nog op terug”, zij wisten de meeste punten te vergaren. Hierna werd het nog een zeer gezellig samenzijn. De leiding wees iedereen nog even op de ABSOLUTE STILTE NA 23.00 uur REGEL, hetgeen tot gevolg had dat we, om 23.30 uur precies,  onze eerste waarschuwing te pakken hadden!  Deze werd ons gegeven door de eigenaar, die, inclusief waakhond, zijn ronde aan het maken was. Kennelijk waren wij niet de eerste groep die tot de orde was geroepen want, zo beet de beste man ons nog even fijntjes toe; “Ik ken jullie soort!! Kennelijk was heel  kampement    ‘t Campvelt bezet door  en onder controle van deze “Centurion”. Héél ’t Campvelt? Nee, een kleine nederzetting uit Rhenen bleef moedig weerstand bieden aan deze overweldiger en maakte het leven van deze man bepaald niet gemakkelijk…….. Maar goed, nadat wij uiteraard wederom plechtig hadden beloofd ons te gedragen, hadden we vervolgens om 00.30 uur de  tweede waarschuwing te pakken. De toon was weer gezet en ’t Campvelt was inmiddels door ons omgetoverd tot “De Arena”!! Om tactische redenen trokken wij ons hierna terug binnen de muren van ons onderkomen en beraamden daar verder de plannen voor de volgende dag….Veel onwel riekende “emmers” later werd het uiteindelijk rustig in ons verblijf en vleiden  de Arenastrijders zich ten ruste.

Zaterdag 21-8-2010

Na een, voor sommigen zeer korte,  nachtrust en een verkwikkend ontbijt, maakten de legionairs uit het Arena-kamp, dit weekend aangevuld met een viertal junior-legionairs, te weten Marijke, Marlies, Marelle en Wenneke ( gelet op hun nog redelijke onervarenheid voor deze gelegenheid door mij omgedoopt tot Nognix I t/m IV) zich op voor de reis naar Huizen. Aldaar stonden, bij de gelijknamige korfbalvereniging, achtereenvolgens een schottraining en een driekamp voor zowel het 1^e als  het 2^e op het programma. 

De toch ietwat korte nachtrust, in combinatie met nogal drukkende, kleffe weersomstandigheden, maakten dat enkelen, na de trainingsinspanningen, toch al wat vermoeidheidsverschijnselen begonnen te vertonen. Toch waren er nog een paar die het, na de lunch, konden opbrengen om wat voet- cq volleybalactiviteiten te ontplooien. Ik meen zelfs opgevangen te hebben dat Anoeska een nieuw volleybalrecord heeft gevestigd, zij presteerde het namelijk om 68 keer achtereen de bal op de grond te laten vallen…….of zoiets. (Dit kan ook heel goed  anders geweest zijn, maar dan houd ik het maar op het bekende klok en klepelverhaal.)

De driekamp, met als tegenstanders Huizen en Hebbes, verliep met wisselend succes. Als eerste was het 2^e aan de beurt en als tweede het 1^e. (snapt u het nog?)

De eerste wedstrijd van Arena 2 kende van onze zijde een stroeve start. Dit resulteerde erin, dat we na een kwartier met 5-1 achterstonden. Vanaf dat moment werd de draad echter op een uitstekende manier opgepakt, waarbij, zonder iemand tekort te doen, zeker  Nognix I t/m IV tijdens deze wedstrijdjes lieten zien, dat zij inmiddels helemaal ingeburgerd waren. De meiden gingen zonder schroom  op een uitstekende manier de duels in en lieten, zowel aanvallend als verdedigend, zien  dat ze zeker in de toekomst van meerwaarde kunnen zijn voor de selectie. Uiteindelijk werd met 5-4 verloren, maar in de 2^e wedstrijd werd de stijgende lijn gewoon doorgezet. Tegen Hebbes werd vrij simpel met 5-1 gewonnen. De score had nog veel hoger kunnen uitvallen, maar we waren nogal slordig in de afwerking,  anders hadden de dubbele cijfers er zeker ingezeten. Al met al zat het, zowel aanvallend als verdedigend,  goed in elkaar. Zaak is nu om e.e.a. uit te bouwen.

Bij het 1^e was het eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als bij het 2^e. De eerste wedstrijd verliep erg stroef en stond men in no-time op een behoorlijke achterstand. Dit wijten we maar aan de behoorlijke lange rusttijd tussen de training en de eerste wedstrijd,  namelijk bijna 4 uur! Deze wedstrijd ging dan ook terecht  verloren. De tweede wedstrijd tegen Hebbes gaf al een heel ander beeld. De combinaties verliepen al veel beter en ook scorend draaide het gewoon erg goed. De precieze uitslag weet ik niet meer, maar volgens mij was het iets van 13-4 in ons voordeel. Goed hersteld dus en ook dit geeft hoop voor de competitie!

Na de driekamp en een verfrissende douche werd het tijd voor de terugreis naar onze thuisbasis ’t Campvelt, alwaar we, daar aangekomen, als hongerige wolven aanvielen op de uitstekende BBQ. Nadat we onze honger hadden gestild werd het nog een gezellig samenzijn, waarbij Nognix I t/m IV, die inmiddels alle schroom van zich hadden afgegooid, danig van zich deden spreken. Ik zal u de details, op zeer dringend verzoek van de dames zelf, besparen, maar binnen de selectie kennen we ze nu al veeeeeeeeeeel beter! Enkele steekwoorden wil ik u toch niet onthouden; Kaartspelletjes, mixdrankjes, lapdance, whaaa.. een eng beest!!! Bijna omvallen van de slaap( of was het nou van de drank?) op de bank, het ledigen van de maag boven de toiletpot etc……. Kortom, het was gezellig!! Ik wil ze dan ook bij deze van harte promoveren van Nognix I t/m IV tot Ikhebutgefixt I t/m IV! Oh ja, nog even een geruststellend woordje voor de ouders van de dames, voor het geval u last krijgt van plaatsvervangende schaamte; “Ik overdrijf een heel klein beetje, de meiden hebben zich voorbeeldig gedragen en we willen ze er de volgende keer weer heel graag bij hebben!

Maar goed,  het was inmiddels al veel, veel later geworden en de zondag was alweer een paar uurtjes oud, toen de meesten uiteindelijk hun slaapvertrekken gingen opzoeken. Een drietal diehards bleven buiten nog even nakeuvelen, hetgeen hen plotsklaps kwam te staan op een bezoek van één of andere vogelverschrikker, die ineens vanuit het pikkedonker, geheel gekleed in een heus camouflagepak!  voor onze neus stond. Dit bleek weer onze Centurion cq eigenaar van ’t Campvelt te zijn. Hoofdschuddend, om zoveel hardleersheid van onze kant, deelde hij zijn derde waarschuwing uit, want kennelijk vonden de omwonenden dat we toch weer te luidruchtig waren. Op zich heel vreemd, want op nog geen 2 kilometer afstand vond op dat moment het Lowlands festival plaats en de keiharde dreunen vanuit de feesttent aldaar drongen moeiteloos door tot ons terrein. Toch besloten wij de verstandigsten te zijn en zo keerde uiteindelijk de rust terug over ’t Campvelt.

Zondag 22-8-2010

Na een, voor sommigen weer een vrij korte, nachtrust, kwam er zondagmorgen rond 08.30 uur langzaam weer wat leven in de brouwerij. Een enkeling, waarvan ik de naam niet zal noemen, omdat het één van de Nognixen was, had wat meer moeite met het opstaan, maar verder had vrijwel niemand last van de gezellige zaterdagavond. Na wederom een lekker ontbijt, liters koffie etc…. was het tijd geworden om ons onderkomen weer om te toveren tot de toestand waarin deze was toen we hem betraden. Het spreekwoord “vele handen maken licht werk” werd eer aangedaan en binnen no-time was ons verblijf weer helemaal spik en span! Nadat een klein clubje diehards nog even een volleybalwedstrijdje had afgewerkt was het rond 12.00 uur tijd geworden om de terugreis richting Rhenen te gaan ondernemen. Restte ons alleen nog even afscheid te nemen van onze Centurion, maar ook dit ging gelukkig probleemloos. Toen iedereen een plaatsje had gevonden in de auto’s werd er koers gezet richting huis, onze Centurion in volkomen verwarde toestand achterlatend. Ongetwijfeld zal de beste man in zijn engste dromen de naam “Arena” nog weleens vertwijfeld uitschreeuwen!

Als laatste wil ik iedereen, die op wat voor manier dan ook heeft bijgedragen tot het welslagen van dit trainingsweekend, hartelijk bedanken. Het was weer een onvergetelijk weekend!

Met vriendelijke sportgroeten,

Hans Pleijler.